Druga rocznica istnienia bloga

1 kwietnia 2013. Spontaniczna decyzja, która odmieniła moje życie. Dzięki temu, że założyłam bloga wszystko wygląda inaczej. Częściej sugeruję się zdaniem innych i znajduję coraz więcej książek dla siebie. Ponadto zaczęłam czytać gatunki, których wcześniej nie chciałam nawet kijem dotykać. Poznałam także wielu ludzi i inaczej spostrzegam internetowe znajomości. Zmieniłam się. Na lepsze? Na gorsze? Kto wie?

Tak, minęły już dwa lata. Czas pędzi jak szalony i sprawia, że z coraz większym zdziwieniem patrzę jak długo prowadzę już Poradnik. Aż dziw, że spontaniczna decyzja może aż tak wpłynąć na życie. Wydarzyło się tak wiele, że aż trudno to wszystko wypisać. Dwa lata to szmat czasu. Dwa lata to 730 dni. Dwa lata to 17 520 godzin. Dwa lata to 1 051 200 minut. Dwa lata to 63 072 000 sekund. I ani przez chwilę podczas tych dwóch lat nie myślałam, że dam radę prowadzić bloga tak długo.

Od wczoraj zastanawiam się, co powiedzieć. O czym wspomnieć, a co pominąć. Nadal myślę i wciąż nie wiem. Dlatego będzie bardzo krótko. Wręcz bardzo, bardzo krótko.

Blogowanie to dla mnie odskocznia od rzeczywistości. Właśnie z tego powodu założyłam drugiego bloga, żeby móc wypowiadać się na więcej tematów. Ale nie będę o tym gadać, bo to nie czas i miejsce. Teraz powinniśmy skupić się na Poradniku, który ma już dwa lata. Teraz przede wszystkim powinnam wymienić wszystkich, którym dziękuję za to, że po prostu są. Za to, że dzięki nim Poradnik jeszcze funkcjonuje. Jednak zaniechałam tego pomysłu. Po prostu powiem, że każdy kto czyta tego posta, kto komentuje, zagląda na bloga, wspiera mnie, rozmawia ze mną, nawet nie o blogowych sprawach, w jakiś sposób jest ważny i pomaga mi przetrwać w świecie blogerów książkowych. Dlatego, zamiast wymieniać każdego z osobna chciałabym każdemu, kto czyta tego posta podziękować. To dzięki Tobie i dla Ciebie bloguję, także:

PS Wiem, że to niewiele, ale brak mi słów. Po prostu nie wiem co powiedzieć.